Κλασσικό

Γεγονός. Από τα σπουδαιότερα. Κυκλοφόρησε Σταύρος Ξαρχάκος με ολοκαίνουργια τραγούδια σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου (αυτό που μόλις ακούσαμε), του Θοδωρή Γκόνη και της Λίνας Νικολακοπούλου. Τα ερμηνεύει μάλιστα ο ίδιος με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο. Κι αν δεν σου βγαίνουν οι πασιέντζες αρχίζεις πάλι από την αρχή. Για ώρες. Εσύ με τα χαρτιά, εγώ στο κομπιούτερ κάπως έτσι χτίσαμε τη μεταξύ μας σιωπή.  Η ζωή φωνάζει. Η ζωή απαιτεί. Κι εμείς εκεί στο ίδιο σιωπηλό τοπίο. Σαν να μας έκλεισε απ’ έξω ο κόσμος.

 

Μια σκέψη σχετικά μέ το “

  1. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

    Καποτε τραγουδια -δισκοι σαν κ αυτα , γινονυουσαν ειδηση στις ειδησεις ..
    δυστυχως σημερα στην εποχη τις βιασυνης δεν προλαβενει το αφτι μας να
    πιασει τον ηχο.. το λογο το στιχο … εμεις που μαθαμε να αργοπερπαταμε
    αναπνεοντας τους ψυθιρους , μονο εμεις οι λιγοι κ απροσαρμοστοι στα νεα
    δεδομενα νιωθουμε , νιωθουμε …
    Γεγονος εξαιρετικο κ αυτη τη φορα το δικο σας σχολιο κ. Στελλα Βλαχογιαννη!

    Μου αρέσει!

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.