Όλη νύχτα έφτιαχνα ανθρωπάκια από σκοτάδι και τα σκόρπιζα στο κρεβάτι ελπίζοντας ν’ ανθίσουν σε φως. Όλη νύχτα σκάρωνα κόσμους να ζήσουμε και ζωές να βρισκόμαστε, κι ας ήτανε σε λόγια συγκρουόμενα και γέλια απελπισμένα. Γι’ αυτό την άλλη φορά να κοιμηθείς πιο ήσυχα. Υπάρχω εγώ που φυλάω τις νύχτες σου και πειθαρχώ τα όνειρά σου.
Ιατρειον ασματων 